تحقیقات علمی نشان داده است که خندیدن، ترشح آندروفین ها را در بدن افزایش می دهد. آندروفین ها، موادی شبه مورفینی هستند که در بدن اثر آرام بخشی دارند.
خندیدن با صدای بلند و از ته دل، از میزان هورمون های استرس زا می کاهد و بر سلامت بدن می افزاید. اثرات مفید آن نیز تا 24 ساعت در بدن باقی می ماند.
محققان تأکید می کنند که سه دقیقه خندیدن با صدای بلند، معادل 10 دقیقه ورزش ایروبیک، اثر مثبت در بدن دارد.
آندروفینی که هنگام خندیدن از مغز ترشح می شود، به ما احساس «پرواز طبیعی» را می دهد و بازدهی سیستم تنفسی، درست مانند زمانی می شود که به ورزش دو پرداخته ایم.
می توانیم از کودکان سر مشق بگیریم؛ آن ها به طور طبیعی و بدون احساس خجالت، تقریباً به همه چیز می خندند. بچه ها با عطش سیری ناپذیر نسبت به شادی و نشاط، به این جهان قدم می گذارند.
خندیدن، موجب خروج گاز دی اکسید کربن از بدن می شود و جذابیت ایجاد می کند.خنده، شادی می آورد، همان طور که شادی، خنده را به دنبال دارد.
خندیدن، بر قدرت یادگیری می افزاید. در کلاس های درسی و آموزشی، خندیدن و خنداندن، یادگیری را افزایش می دهد.
دانش بشری چنان پیشرفته شده که برای هر عامل اثر گذار بر سلامت، رشته ای تخصصی ایجاد کرده است. یکی از نمونه های آن، ایجاد رشته ی ژلاتولوژی (gelatolagy) به مفهوم خنده شناسی است.

((اطلاعات عمومی))